از پنجره های نیمه باز. م ان ده تا پ روان گی. چه گویم از دل تنگم. حرفهای شاید بی پردا آزیتا. نامه ها یک روز بادبادک میشوند. دیریست گم شده طفلی به نام صلح. تبریک های امسالم بیشتر مجازی بودن. و این نشون میده هر سال بیشتر و بیشتر روابط ما آدما داره مجازی میشه. جا داره همین جا از کلیه دوستای عزیزم توی گروه های مختلف تشکر کنم. توی گروه بلاگرا که هر کی رسید رقصید.

کمی راحتی چیز خوبیست! The end is the beginning. صرفا جهت پرت کردن حواس گلوم! هذیون های تب آلود یک الهه ی سپید. حرفهای شاید بی پرده آزیتا. روح من دیوانه پرواز بود. خاله بزرگم دیشب به رحمت خدا رفت.