از پنجره های نیمه باز. م ان ده تا پ روان گی. چه گویم از دل تنگم. حرفهای شاید بی پردا آزیتا. نامه ها یک روز بادبادک میشوند. دیریست گم شده طفلی به نام صلح. تبریک های امسالم بیشتر مجازی بودن. و این نشون میده هر سال بیشتر و بیشتر روابط ما آدما داره مجازی میشه. جا داره همین جا از کلیه دوستای عزیزم توی گروه های مختلف تشکر کنم. توی گروه بلاگرا که هر کی رسید رقصید.

هذیون های تب آلود یک الهه ی سپید. درد در نواحی بیکران سپیدی کاغذ هایم پیچیده است ! هذیون های تب آلود یک الهه ی سپید. That Was Just A Dream. گاهی هم باید آسمون رو به زمین بافت! استقبال جهانی از مسابقه ایرانی.