غمگین که می شم! از احساسی که دارم. آنجا که دنیا برای سازهای تو می رقصد. پس از امروز دست به کار بشیم . سوزن ته گرد منگنه سنجاق داریم ولی قفل نه! وایسا دنیا. من می خوام سواره شم! نا خودآگاهم داشت تمرین مادری می کرد! نوشتم برایت شاید که بخوانی! بلد شده ام ساکت نمانم و با خدا حرفها بزنم ! باغچه ای که تنها باغبانش تویی. مهربون و قدیمی و تاثیر گذار! هیچ راهی نداشت.

برای کروکودیلی که درونم رشد کرد! اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا صلواتک علیه و اله و غیبه ولینا. خدایا از نبود پیامبرمان و از غیبت مولایمان شکایت دارم. فرازی از دعای افتتاح فعلا پست ثابت. به جایی رسیدم از تنهایی خوابیدن می ترسم. دلم می خواد بخزم برم کنار مامان بخوابم تا صدای نفس کشیدنشو بشنوم. اما مشکل اینجاست من مثه مرغ میخوابم و نمی توونم دیر بخوابم.

یک فنجان چای تلخ مهمان من. یک دل پ ر د رد دارم و یک جان پ ر ز هر. یک فنجان چای تلخ مهمان من. یک دل پ ر د رد دارم و یک جان پ ر ز هر. و نگران فردا نباش . از گندمزار من و تو. بوی سیب می دهی دختر. اینجا یک ماهان می نویسد. سیاهی مبهم پشت پلک ها. روزی که زمین بر خود لرزید. درست سه سال از آن روزی که زمین بی رحمانه بر خود لرزید می گذرد. بیست و یکم مرداد سال نود و یک مصادف با بیست و سوم ماه رمضان. برای آرامش روح از دست رفتگان فاتحه ای بفرستید.

مردد است بین ماندن و رفتن.

شادمانه های خانوم پیشی و آقای آب نباتیش. موهامو دو طرف صورتم بافت فرانسوی زدم. یه حس خاصی داشتم شبیه ترس ولی ترس نبود.

چهارخانه های یک غول صورتی. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. بی فایدگی همه جای سناریوهایت را برای شان پر می کند. خودم را در صندلی رها می کنم. غروب دارد به من نزدیک می شود.