به فدای لب عطشان حسین یعنی سلام بر مولایی که با تحریم آب تن به سازش نداد. تا کنار حوض کوثر به هم برسیم.

روزنوشت های آقای سر به هوا . این صفحه مجازی آینه ای از روزگار زندگی من است و نوشتن بخشی از رسالت من! از بیهوده هایی که گاه و بی گاه سراغ مغزم را میگیرند تا عکس های نیمه جانی که دریچه دوربینم ثبت میکند را در این وبسایت با شما به اشتراک میگذارم . اینجا نارین از دل میگوید. من و کاغذ و قلم.

به تازگی کشف کرده بودم که معادلات ساخته ذهن انسان هاییست که به معجزه اعتقادی ندارند. انسانهایی که تمام زندگیشان خلاصه میشد در یکسری کارهای روزانه و تکراری که سلسله حوادثی از ابتدای تولد تا انتهای حضورشان را بهم وصل میکرد. تقریبا باورم شده بود که دیوانه ام. آری من دیوانه شده بودم. به همین خاطر ریاضیات را کنار گذاشته و شاعری را پیشه کردم.

یک فنجان چای تلخ مهمان من. یک دل پ ر د رد دارم و یک جان پ ر ز هر. یک فنجان چای تلخ مهمان من. یک دل پ ر د رد دارم و یک جان پ ر ز هر. و نگران فردا نباش . از گندمزار من و تو. بوی سیب می دهی دختر. اینجا یک ماهان می نویسد. سیاهی مبهم پشت پلک ها. روزی که زمین بر خود لرزید. درست سه سال از آن روزی که زمین بی رحمانه بر خود لرزید می گذرد. بیست و یکم مرداد سال نود و یک مصادف با بیست و سوم ماه رمضان. برای آرامش روح از دست رفتگان فاتحه ای بفرستید.

فندقی که من باشم! تبریک مبهم الملوکی به کلام دکتر شریعتی. از خودم عصبانی ام! ارزو های عجیب و غریبم! داستان یک روانی خوشبخت. بعد از خواندن بسوزان! در لابه لای زندگی. ماجرا های ماهک و باباش. دلنوشته های اقای سر به هوا. من دختری ام در استانه اینده ی مبهم. ودیدن تمام انچه تا امروز ندیده ام. میخواهم ابرک خوبی داشته باشم.

به تو که راحتی بی من فقط میشه حسادت کرد . از راه ساخته شده توسط گرو.

می نویسم تا یاد بگیرم شادی را در عمق وجودم پیدا کنم. این که مال دانشگاه .

من میشم همون کوچولوی نابغه. من باید چند تا کار بکنم. گل ها همه آفتاب گردانند. گل ها همه آفتاب گردانند. گل سرخ پر پر شده. دوستان عزیز اگه حالتون از مطالب غمگین به هم میخوره همین الان از این پستم برین بیرون! من غمگین هستم و دوست دارم به همه دنیا اعلام کنم که غمگینم. من حالم بده و همه بدونید که من حالم بده! فقط میخوام تا بدونیم همه همونطوری که شادیم غمگینم هستیم! خیلی ها اشتباها غمگین بودنشونو بیان نمیکنند! زندگی ما به غم و شادی آمیخته است! ناف ما رو با غم و شادی بریدند! من راه خودمو میرم.