Boję się, boję się, boję się! Nienawidzę siebie za niekonsekwencję. Dopisek ta notka NIE dotyczy poprzedniej. 8222;Et le soir, à la nuit tombée. Gdzieś tam głęboka przepaść, a nad przepaścią tylko chyboczący się mostek z lin i zbutwiałych desek. Na jednym brzegu ja, na drugim oni. Tak, oni. Nie będziemy już razem. Odcinam liny, odcinam sobie drogę powrotu. Na własne życzenie. Do widzenia. Nie będę się więcej oszukiwać. Nie chcę. Tylko dla wybranych. Ale nawet i ci nie mają prawa wybierać. Siedząc w sz.