Mimo to, ciągle o was pamiętam, regularnie tutaj zaglądam, aczkolwiek rzadko zostawiam po sobie jakiś ślad. Mam świadomość, że was zawiodłam, bo od dawna notki miały ukazywać się regularnie.

Pozwól, że wywrócę twoje życie do góry nogami! Od spotkania z uroczą blondynką minęło kilka ponurych, deszczowych dni. Namito od tamtej pory jej nie widział, zresztą w tym czasie w ogóle nie opuszczał swojego pustego domu, coraz bardziej zamieniając się w zwykłego obywatela z całkiem zwyczajnymi obowiązkami. Rezydencja Czwartego Hokage swoje lata już ma, a od ostatniego remontu upłynęło już zdecydowanie za dużo wiosen. 8722; MAM DOŚĆ! A przy okazji zleci remont generalny rezydencji.

Bardzo by mi zależało na komentarzach, bo to pierwsze tego typu opowiadanie, które napisałam. Dziękuje ślicznie za uwagę i życzę miłego dnia.

Poniedziałek, 5 maja 2014. Niestety ale muszę zawiesić bloga. Ten rozdział co teraz napisałam kompletnie mi się nie podobał. Usuwałam go kilka razy i pisałam na nowo, aż w końcu postanowiłam sobie dać czas na przemyślenie dalszej historii. Nie chce pisać na siłę i żeby rozdziały wychodziły banalne. Chociaż uważam, że i tak te ostatnie są banalne. Wrócić na pewno wrócę! Udostępnij w usłudze Twitter.

Miłość czeka na nas nawet z tej, najbardziej nieoczekiwanej strony. Poniedziałek, 10 sierpnia 2015. Następnego poranka Tsunade osobiście odwiedziła Shikamaru w szpitalu, tym razem nie badała go długo. - Powiedziała, uśmiechając się do młodego mężczyzny. - Jeszcze miesiąc, może dwa i cię wypuścimy. Cieszysz się? Brunet usiadł na łóżku podpierając się łokciami o barierki, utrzymanie się o własnych siłach wciąż stanowiło dla niego spory problem. Nie odpoczywała długo, po niecałych piętnas.

Żeby ujrzeć słońce, trzeba dzielnie przetrwać deszcz. Niedziela, 22 grudnia 2013. Blog ma ponad dwa tysiące wyświetleń! Nie wiem, jak za to dziękować. Chociaż trochę głupio - tyle wyświetleń i mało komentarzy. Poniedziałek, 28 października 2013. Lecz nie miałam czasu ja takie rozmyślania, gdyż naprzeciwko mnie pojawiła się blondynka.

Czwartek, 26 grudnia 2013. Informacja - proszę, przeczytajcie. Tak więc chciałam was serdecznie przeprosić za brak notki, ale. Kompletnie nie mam ochoty kontynuować tego opowiadania. Z drugiej strony nie chcę was tak zostawiać.

Zirytowany nowymi kłopotami, w które wpędziła mnie Amano posłałem dziewczynce wymowne spojrzenie. już drugi raz w tak stosunkowo krótkim czasie. Jednak mimo swojego niezadowolenia nie powiedziałem nawet słowa sprzeciwu. chociaż gdyby nie fakt, że tuż obok stoją ninja z Konohy pewnie zrobiłbym nie małą awanturę. nie ujdzie jej to płazem, ah nie ujdzie. Po prostu załatwiłam nam eskortę, desu.

Cześć moi kochani, niestety, to nie rozdział. Jestem tutaj osobą anonimową, aczkolwiek do tej pory nie chciałam dzielić się z wami moją chorobą. Ale w końcu się na to zdecydowałam, bo nie chce żeby wyglądało to tak jakby mi się nie chciało, albo porzuciłabym tego bloga, nie. Chyba i to i to.

Piszę tą wiadomość, nie wiedząc czy jest ona dobrą wiadomością, czy raczej złą. Wraz z nią wiąże się dużo pracy, które muszę włożyć, aby udoskonalić tego bloga, jednakże wiem,że nie będzie to takie proste, a wszystko co było do tej pory obróci się o 180 stopni. Tym sposobem ogłaszam wszem i wobec, że wszystkie rozdziały znikną i w większym lub mniejszym stopniu staną się częścią nowych, ale za to lepszych rozdziałów, jednak kiedy to nastąpi-jeszc.