Witam na moim asakurzastym blogu! Zaczynamy od czegoś mniej przyjemnego, czyli regulaminu. 1 Autorką tego opowiadania jestem ja i jeśli ci się nie podoba to trudno. 2Jeżeli masz jakieś propozycje co do treści, zamieść je w komentarzu. Jednak wiedz, że mam już ogólny zarys treści i nie przewiduję wstawiania zbyt wielu zmian. 4 Nie jest to blog o yaoi. Nie był, nie jest i nie będzie! I to chyba wszystko.

Na Króla Duchów i wszystkie duchy stróże świata! Na śmierć zapomniałam, jaka dzisiaj data. Przyznaję szczerze, że zupełnie zapomniałam o urodzinach bliźniaków, nie wspominając o urodzinach tego bloga.

To, co znajdziecie poniżej nie jest rozdziałem, ale jednocześnie nie jest też tylko notką tłumaczącą moje wieczne spóźnienia. Pochodzenie tego opowiadania jest dość ciekawe, bo wszystko zaczęło się od głupiego writing prompt, na które trafiłam przeglądając Pinteresta. Nie wiem, czy mogę powiedzieć, że mi się udało. Początkowo nie wiedziałam, co mam zrobić z tym opowiadaniem. Indżoj, jak to mówią.