Niedziela, 8 stycznia 2017. Dannel niespokojnym krokiem przechadzał się po bibliotece. Sanna powinna już zgłosić się ze sprawozdaniem. Mimo to, nadal się nie pojawiła. Jeśli uciekła lub zdecydowała się go zdradzić, będzie musiała zostać ukarana. Nie mógł pozwolić sobie na niesubordynację. Ale jeśli coś jej się stało. Cóż, znaczyłoby to, że Steen i reszta nadal byli w mieście.

Przesuwam dotykiem po matowej fotografii na chropowatym papierze, czując, jakby wręcz palił mi dłonie. Jakby ktoś przebijał mi je gwoździami, dźgając za każdym, najbardziej mimowiednym ruchem. W głowie pojawia się tysiąc różnych, kotłujących się myśli, gdzie większość jest z automatu wykluczana przez tą drugą większość. Ruszyło ją jednak twarde i nieugięte dotąd sumienie czy kryje się za tym jakiś głębszy, zabunkrowany skrzętnie sens? Gdyby nie mama, śpiąca piętro wyżej, pewnie .

A głosy niosły się echem przekrzykiwane. A ja najbardziej ze wszystkich. A nikt nie potrzebował dla nikogo, tylko wszyscy dla ja.

Ekspedientka niecierpliwie potrząsnęła dłonią z paragonem, czekając na zapłatę. Wracając myślami na Ziemię, po czym sięgnęła do torebki, by wyciągnąć z niej portfel. Klienci stojący za nią wydawali z siebie niezadowolone chrząknięcia. Spieszyli się, a ona blokowała kolejkę. Położyła na ladzie dwudziestodolarówkę i chwyciła foliową torbę z zakupami.

Wpisy będę pojawiać się chronologicznie, w odpowiednich odstępach czasowych. Nowości już WKRÓTCE! Gorąco zachęcam do sprawdzania strony na bieżąco i zapoznania się z jej treścią. Dziękuję Wam wszystkim z całego serca za obecność oraz wsparcie na blogu i mam nadzieję, że nadal ze mną pozostaniecie. Opublikowany w Wspomnienia Zagubionych Dusz. Niech radosne Alleluja będzie dla Was ostoją zwycięskiej miłości i niezłomnej wiary.