Niedziela, 12 lutego 2012. Po półtorej roku przerwy fajnie wrócić. Bardzo lubiłam to miejsce ale życie płata nam różne figle, Mnie zabrało czas i dodało pracy. Postanowiłam jednak tak się zorganizować aby tutaj wrócić i pisać. Mrozy sromotne w całej Europie więc trzeba myśleć cieplutko. Ponieważ mieliśmy okazję się spotkać ze Słoneczkiem więc staraliśmy się podnieść temperaturę otoczenia. Chyba nawet nam się troszkę udało.

Czwartek, 10 października 2013. Zbyt powoli dochodzę do siebie. Niby normalna kolej rzeczy,wiemy,że każdy MUSI przez to przejść,a jednak. Nigdy nie zapomnę widoku załamanego Taty. Nie było łez,był za to ogromny kamień leżący na sercu i świadomość,że już nigdy nie powiem tego,co ZAWSZE chciałam powiedzieć. Mama miała naturę chomika,nigdy niczego nie wyrzucała. Środa, 1 maja 2013.

Niedługo minie dwa lata jak zamilkłam . przyczyna prozaiczna - kompletnie mi się nie chciało. Odzywam się żeby zameldować, ze żyje i nic mi nie jest i nie było. Nic nie ryzykuje wyjeżdżając na obczyznę, bo tutaj nic nie ma i tam też nic, ale tam przynajmniej ma szansę na lepsze życie bo tutaj niestety nie.

Dzwoni telefon - dzień dobry nazywam się . facet przedstawia się ale gówno słyszę bo gwar w służbowym pokoju nie daje mi szans i wszyscy koniecznie chcą rozmawiać przez telefon akurat w tym samym czasie kiedy do mnie dzwoni facet, a może jest przystojny i na dodatek chce się umówić na randkę właśnie ze mną a ja nie słyszę bo wszyscy nadają jak w centrali telefonicznej. Tzn przygotował specjalnie dla mnie. Gość przekonuje, że jest przedstawicielem Plusa i koniecznie musi mieć dane na .