przeczytałam ją wtedy, ale dopiero dziś nasunęła mi pewne refleksje. Kobieta wraca po ciężkim dniu z pracy, zmęczona, podenerwowana, jej mały synek czeka przy drzwiach.

Jeden uśmiech znaczy więcej niż wiele słów. Dzieci wracają z turnusów kolonijnych zadowolone, opalone na brąz. Przy pobliskiej szkole autobus wycieczkowy zabiera kolejną grupę dzieci na turnus kolonijny. Zatroskane mamy dają ostatnie wskazówki swoim pociechom, sprawdzają czy wszystko w porządku z bagażem, prowiantem na drogę. Potem pożegnanie i odjazd autokaru. Pamiętam piękne lasy z mnóstwem jagód, poziomek, borówek. Nie było mi tam źle. Okazało się, że dzieck.

Nie pytajcie mnie, czy zyję . Bo sama tego nie wiem. Juz nic nie czuję . A co z Jedrusiem? Obija sie, czy co? Nie moglam sobie odmowic tego spotkania. Takie malenstwo potrafi powalic na kolana. Jest przesliczna i bardzo, bardzo grzeczna. Czy ci mezczyzni nie rozumieja, ze oni maja swoje zabawki - auta, o ktore dbaja i pielegnuja je, a my mamy swoje, przypominajace lata naszego dziecinstwa? Wyjeżdż.

JESTEŚ tu sam na sam z całym światem, czasem ci powiedzą siostro, bracie. Tutaj wciąż uczymy się od siebie życia, pisząc wpisy ot, z ukrycia. Nikt o wiek, o wygląd się nie pyta, tu zabawa znakomita. Wtorek, 10 stycznia 2017. Boże,dziękuję,że chociaż wspomnienia są. Gdy zacznie zbliżać się zima. I z nieba posypie śnieg -. Dobrze jest w ciepłym domu. I człekowi nie chce się żyć -. Gdy zdrowie mocno szwankuje,. Gdy starość ,tak jak rybak.