Leży na brzuchu na gęstym, jasnym dywanie. Przymyka oczy, gdy powoli całuje jej plecy. Jej jasne włosy rozsypują się lśniąca chmurą na podłodze. Muskam jej skórę ciepłą twarzą. 8211; Nie przestawaj mruczy. Delikatny dotyk warg łaskocze ją między łopatkami. Zmusza się do bezruchu, drżąc z rozkoszy. Leży nieruchomo, czując narastające podniecenie. Oddycha przez półotwarte usta, zwilża wargi językiem. Prześlizguję dłońmi po jej talii, obejmuję biodra i unoszę bez wysiłku jej pośladki. 8211; Chodź, chodź mówi.

Have you ever heard that lifestyle is bloody intensive? I have.

Wciąż jestem na paru portalach, głównie ze względu na możliwość rozmawiania po niemiecku. Być może podświadomie szukam nadal? Do rzeczy jednak, po tych wszystkich wydarzeniach doszło do mnie, że dostaję ataku paniki na samą myśl, że mogłabym się znów zakochać, zaufać i znów dostać, kolokwialnie mówiąc, wpierdol od życia. Do naszego hermetycznego świata? Podejrzewam, że jest to błędne myślenie ale póki co nie umiem inaczej.

Blog typowej humanistki, która na tym blogu używa muzyki do opisywania siebie, swoich myśli, tęsknot, namiętności. Plus filozofuję, ale to nic nowego - do przewidzenia. Poniedziałek, 16 stycznia 2017. Znam drogi wiodące do dna, mosty rzucone na wiatr, światło walczące o blask, kształty bez formy i żal. Znam drogi wiodące do dna, mosty rzucone na wiatr, światło walczące o blask, kształty bez formy i żal. Każdy dzień daje znak, że zatrzymał się czas.