Kochani, po dwóch latach, które minęły od założenia bloga, nadszedł czas, by się pożegnać. Każda z nas ma kilka słów od siebie, mamy szczerą nadzieję, że poświęcicie tę ostatnią chwilkę na przeczytacie tego, co mamy Wam do powiedzenia. Bardzo zależy mi na każdym z Was z osobna, uwielbiam pisać z Wami, poznawać Was i mam nadzieję, że to się nie zmieni, bo wciąż możemy mieć kontakt na twitterze. Obiecajcie, że poświęcicie mi czasem choć chwilkę, dobrze? Pożegnania zawsze powinny by.

Dlaczego ona to robi? Przecież oboje wiemy, że tego nie chce. Czy to naprawdę jest takie złe, że nie chcę robić czegoś, czego później będę najprawdopodobniej żałował? Może nie zmieniłem się wcale? W pewnym momencie drzwi do domu otworzyły się, a w nich pojawiła się moja mama. Otuliłem się szczelniej kocem, czując zimny podmuch powietrza. 8211; krzyknęła z przedpokoju.