Na ubraniach, we włosach, idąc samotnie ulicą po zmroku. Nie mam ochoty wychodzić z domu, nie mam ochoty iść do pracy, którą wcześniej przecież tak lubiłam. Kiedy wyjechał, zabrał ze sobą wszystko. Muszę wyjść spod koca, pójść do pracy, wytrzymać obecność tych wszystkich ludzi w około i przeżyć jakoś te 30 dni. Narzeczona byc to jak w niebie zyc.

Poniedziałek, 6 kwietnia 2015. Na początek pragnę was poinformować, iż czas rozdziału to piętnaście lat po ostatniej notce. Wspaniała melodia, roznosiła się po cały.