Czas, który w nas trwa. Życie i wspomnienia, które zostawiają ślad, głębko w duszy. Brakuje mi Twoich skrzydeł! Ucząc się żyć, potykamy się o własne stawiane kroki. Dni przemijają z wiekiem bez sensownie. Czy pamiętacie jeszcze te chwile, kiedy byliście mali, a komputery, internet, telefony i telewizja nie grały nam pierwszych skrzypiec? Dziś, śnieg zasypał już cały kraj, a w mojej głowie widnieje tylko jedno wspomnienie. Kto was uczył jeździć na rowerze? Po tych słowach, bez zastanowienia wyc.

Wtorek, 14 lipca 2015. Mieliśmy długą przerwę, ale ten rok był dla nas wszystkich bardzo ciężki, wiele zmian i brak czasu. Mamy nadzieję, że choć troszeczkę nadrobimy niektóre wydarzenia.