سال هزار و سیصد و من! اندوه بزرگی ست چه باشی چه نباشی. در سوگ آرزوهای از دست رفته. برحدیث من و حسن تو نیافزاید ک س. چو برف نشسته به روی شیروانی داغ. آخرین وبلاگ های به روز شده. پس آه واره ئی چالاک. یادداشت های کلنگ همساده پسر. اندوه بزرگی ست چه باشی چه نباشی.

داشتم خودم را تماشا می کردم . پاهایم را انداخته بودم روی پاهایم و با اعتماد به نفس داشتم حرف می زدم . گونه هایم از خجالت سرخ نبود و از نگاه کردن به چشم های کسی که روبرویم نشسته بود هم ابایی نداشتم . در فضای مجازی گاهی اتفاقاتی رخ می دهد که آدم صورتش تبدیل به دو نقطه خط صاف می شود. پسری عکس خودش را برش داده و گذاشته بود کنار عکس یک دختر .