روزانه های یک تریکو تیلو مانیایا. میخواهم باز از خودم بنویسیم. دیروز ساعت حدود 8 شب داداش جانمان رفت. اندازه دفعه قبل اندوهگین نشدم. اما انگار چیزی در درون قلبم فشرده میشه. روزم را با بسم اله شروع میکنم. هنوز از رختخواب بیرون نیومدم که صدای تلفن و لبخندای گنده. پس نمیخوام از اون چیزهایی که امروز همه دارن حرف میزنن حرف بزنم. اینجا جایی هست برای نفس کشیدن های ذهنم. برای لبخند زدن های بی دغدغه. برای گفتنها و شنیده شدنهای بی قضاوت.

31رویا مال دیگران است و واقعیت مال خودمان. رویاها مشترک اند اما موقع رو به رو شدن با واقعیت تنهای تنهاییم. 32همه می توانند صد بار عاشق شوند و صد و یکمین بار هم عاشق شوند. 34از مزایای بالا رفتن سنم است که همان لحظه جوشی نمی شوم. نیازی به بلند شدن و داد کشیدن نیست. نشسته هم می شود از خاانه محافظت کرد. باتری را از دلش درمی آورم و دوباره عروسک را فشار می دهم.

از من به شما نصیحت. دیگران رو در عمل انجام شده قرار بدین! لیست کامل عناوین یادداشتها. برای بخار پز کردن سبزیجات و گرفتن عصاره گوشت کافیه یه قطعه گوشت یا سبزی رو بریزین توی یه شیشه کوچیک و بذارین توی یه قابلمه پر آب و زیرش رو روشن کنین و بذارین با شعله ملایم بپزه . اگه آب قابلمه کم شده بود و خواستین آب اضافه کنید هیچ وقت آب رو مستقیم روی شیشه نریزید . یک نفر این کار رو کرد و ترکید! از خوشبختی های مادرانه. حبه را برده بودم .

جایی برای بیرون ریختن حرف هایی که در ذهن حبس شده اند. امروز بالاخره فرصت شد باهم حرف بزنیم. گفت حق با تو بود و حرفی نداشتم بزنم. گفت شرایط آدم ها رو درک کن. گفتم این حسادت ها از اول بود. برادرمم که کلا گیجه و حواسش به هیچی نیست.