قسم به قلم و آنچه که می نویسند. از همان مسیر همیشگی داشتم رد می شدم و میان خنده هایم خدا را برای تک تک آن لحظات و آن آدمها شکر می کردم. عاشق ادبیات و شاهنامه و خیام بود.

آنچه نمی توانم به زیان بیاورم را مینویسم. قسمبه آنچه که می نویسند. آنچه نمی توانم به زیان بیاورم را مینویسم. رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند. یا رفیق من لا رفیق له. عاشق ادبیات و شاهنامه و خیام بود. جوان ز حادثه ای پیر می شود گاهی. دندان دوست داشتنم را کشیده ام. آخرین لحظه های مهمانی ست. پاسخ به سوالات وبلاگ نویسان. آخرین وبلاگ های به روز شده. زندگی به سبک بیان! وبلاگ رسمی شرکت بیان.