قبل از اینکه خیلی از مشکلات پیش بیاید. پس مشکل از زبان نفهمی خود ماست. به دل نگیر اگر این روزها کمی دو دلم. دلی کلافه که جای تو هست و جای تو نیست. به شیشه می خورد انگشت های باران. فصل زرد و نارنجی ها. فصل باران های گاه و بیگاه .

نظرات گرانبهای یک سه نقطه ای متفکر. آقای سه نقطه دوباره شروع می کند. یک وقتایی هم باید شوت کرد خب. بعد اگه دروازه بان باشی یک وقتا باید شیرجه بزنی حتی. اسمشو شنیدم ولی نمیدونم چیه. هماهنگی رو ببینید تو رو خدا - رادیوبلاگی ها. پرواز را به خاطر بسپار.

دختریم شهریوری در پرچین مجازی . روایت سرانگشتانم که قلمی است برروی صفحه کیبورد برای ثبت همیشگی در دفترچه ی مجازیم . کودک دلبندم صبور باش و مرا ببخش این روزها نیز میگذرند .

نه نیاز به دلیل و منطق دارد. اصلا تو خودت به واژه های هستی و نیستی معنا بخشیدی! تو سرتاپای وجود م نی ایها العزیز! چهارشنبه ۳ شهریور ۹۵. سخت است با آوردن هزار و یک دلیل عقلانی جلوی عشق ورزیدن قلبت را بگیری! احساساتت را با خشم بکنی توی یک شیشه و درش را محکم ببندی.

یک یا چند و شاید حتی هیچ کدام از حرف ها چشم نداشتند که چشم هایت را ببینند و بگویند. چشم هایت را که بستی. اتاق با رنگ و بوی گلایول. و تو هنوز می خندیدی.

من جای دگر و دلم اینجا.