نوشته شده توسط جلبک خاتون. نوشته شده توسط جلبک خاتون. تینا بیدار شو دیگ دختر دیرت نشه. و سپس خزیدن بیشتر من در اندرون تخت و کشیدن پتو تا حلق سر و خوابیدن و رفتن اون به سمت محل کارش.

روزانه های یک تریکو تیلو مانیایا. میخواهم باز از خودم بنویسیم. دیروز ساعت حدود 8 شب داداش جانمان رفت. اندازه دفعه قبل اندوهگین نشدم. اما انگار چیزی در درون قلبم فشرده میشه. روزم را با بسم اله شروع میکنم. هنوز از رختخواب بیرون نیومدم که صدای تلفن و لبخندای گنده. پس نمیخوام از اون چیزهایی که امروز همه دارن حرف میزنن حرف بزنم. اینجا جایی هست برای نفس کشیدن های ذهنم. برای لبخند زدن های بی دغدغه. برای گفتنها و شنیده شدنهای بی قضاوت.