تکه چسبانی های یک بانوی قلم به دست. آنچه می بینم و می اندیشم و توان گفتنش را ندارم. تکه چسبانی های یک بانوی قلم به دست. آنچه می بینم و می اندیشم و توان گفتنش را ندارم. منی که زنی باشم از زنان دنیا. از عشق تو تا خاکستر من. استقبال جهانی از مسابقه ایرانی. نامه هایی به ننه حوا و بابا آدم- فاطیما محمودیان. دلنوشته های مریم درستی نادعلی. و گاهی هم دو خط شعری-مریم السادات دریاباری. ارمیا- لحظه ای توقف برای تامل. سعی می کنم بعضی چیزها را بفهمم.

ملت عشق از همه دنیا جداست. عاشقان را ملت و مذهب خداست. روایتی زیبا و دوست داشتنی از همراهی و دوستی مولانا و شمس. داستان روایت گر دو داستان است. یکی از گذشته و یکی از حال. در داستان همراهی مولانا و شمس که رمانی است که الا می خواند و داستان الا که روایت خود اوست. الا زنی است در بستون خانه دار و نجیب. مولانا شیخی است بزرگ و مقدس پر طرفدار. اما تمایزی بین عشق الا و مولانا است. در اینجا بود که تلخی داستان را حس کردم.