یه چیزایی هم هست از شیر درست میشه با روکش شکلات یا هر چی. کلی چیز خوشمزه ی دیگه هم هست. آدم بد نیست فکر چهار روز.

هرکه بدین سرای درآید نانش دهید و از ایمانش مپرسید چه آنکه بدرگاه ایزد بجان ارزد درین سرا به نان ارزد. این فصل را با من بخوان. بوی ریحان در باغ پیچید. زندگی به سادگی الفبای لاجوردی. همیشه برای یک نخ سیگار وقت هست. حرف دلی and راه رسیدن تا تو را سهراب می دانست and من سخت گشتم تا.

در ایران باستان بجای کلمات خانم و اقا که ریشه مغولی دارند اجداد خوش سلیقه ما به زن مهربانو میگفتند یعنی کسی که مهر خلق میکند و به مرد مهربان میگفتند به معنای نگهبان مهر. با نام مهربان می نویسم. باشد که از دریچه ی این نام مهربان باشم. شرافت از دست رفته ی من. من از این رویای با تو خوشم. یادته همش بهم میگفتی که فراموش کردن آسونه. So close , so far. ارزش شادی به عکسای رنگی نیست.

همچنان که دراز کشیده بودم و داشتم می مردم. من یک سال و شش ماه خندیدم. بهت گفتم خوش تیپ ترین تپلی دنیایی. برای گل سر های رنگی رنگی که میخواستم برایت بخرم نقشه کشیدم. بهت گفتم وقتی تومور بیشعورت را شکست دادی کجاها که نمی رویم. به هیچ کس نگفتم مادرجان بهارم را دکتر یک سال قبل چال کرده. قسم خوردم نگذارم هیچکس چالت کند.

به تازگی کشف کرده بودم که معادلات ساخته ذهن انسان هاییست که به معجزه اعتقادی ندارند. انسانهایی که تمام زندگیشان خلاصه میشد در یکسری کارهای روزانه و تکراری که سلسله حوادثی از ابتدای تولد تا انتهای حضورشان را بهم وصل میکرد. تقریبا باورم شده بود که دیوانه ام. آری من دیوانه شده بودم. به همین خاطر ریاضیات را کنار گذاشته و شاعری را پیشه کردم.

تازگیها دقت کردم دوتا صدا تو مغزم هست! اولی وقتی دارم چیزیو مرور میکنم و با خودم فک میکنم که بکسی بگمش یا بنویسم صدای توی مغزم مث ی ادم توی کوه همش داره همه ی حرفا رو داد میزنه وبرام میگه. دومی هم بقیه ی مواقع ک فقط دارم برای خودم فک میکنم عین ی بچه اروم و بیصدا روی صندلی پشت یه میز نشسته و با صدایی اروم عمیق واسه خودش حرف میزنه. گمونم صدا اولیه به اینکه بخواد خروج پیدا کنه اعتراض داره.

عاغا ما غلط بکنیم! I might be wrong , but I struggle not to be. عاغا ما غلط بکنیم! I might be wrong , but I struggle not to be. من اساسن خیلی حال می کنم با گیر الکی دادن. در ضمن آگاهی از نظرات شما باعث خرسندی منه. سر سبزم میرقصد در باد. تنها مشکلی که من با فامیلامون دارم .

غرغرهای امیدوارانه ی یک جوجه مدیکو. هر طعام آمیزه اى از هنرهاست. آشپزى با سمبل کارى رفع و رجوع نمیشود. کسى که دور غذا چرخیدن و چشیدن طعم و نمک و ادویه اش را اتلاف وقت بداند بهتر است دور آشپزى را یک خط قرمز حسابى بکشد و کار را به اهلش بسپارد تا اعصاب من خط خطى نشده. نوشته شده توسط مدیکو خانوم. بخواى به برنامه ى بى سرو سامونت یکم نظم بدى.

نظرات فقط در مواقع ضروری تایید می شوند. لینک به معنای تایید محتوا نیست. بخوان این را از کسی در نهایت استیصال. نظر کنند و ندانند که آتشم در توست. هی برای من هیس! این همه ت.