منتظر اتوبوس نشسته بودم که چشمم افتاد به صندوق صدقات بغل ایستگاه. جز من کسی داخل ایستگاه نبود. جوان لاغر اندامی با یک کوله پشتی و هندزفری در گوش مدام خودش را جلو صندوق عقب و جلو! نمیدانم باید بخندم یا ناراحت باشم نمیدانم نیازمند بوده یا معتاد نمیدانم چطور دل و جرعتش را داشته روز روشن چنین کاری کند نمیدانم از نگاههای دیگران شرمنده میشود یا نه .

نظرات فقط در مواقع ضروری تایید می شوند. لینک به معنای تایید محتوا نیست. بخوان این را از کسی در نهایت استیصال. نظر کنند و ندانند که آتشم در توست. هی برای من هیس! این همه ت.

آسمان فرصت پرواز بلند است ولیک. قصه اینست چه اندازه کبوتر باشی. نامه ها یک روز بادبادک میشوند. اندر احوالات کن کور! دلم تب دارد امن یجیب بخوان. آسمان تو چه رنگ است امروز. بخوان دعای فرج را دعا اثر دارد. آخه اصن به تو چه. وبلاگ خوبه ولیااا من جای دیگه نیستم به اون صورت.