تمام کن غم و اندوه سالیان مرا. وقتی تصمیم به ترک چیزی گرفتی هرگز به آن بازنگرد. که بوده و نباید باشد. تو تنها برنخواهی گشت! پا به پای تو زندگی خواهد کرد . مرا سنجاق کن به سینه ات , اینجا عمر حرفها کوتاست. توو روزای سرد زمستونی همیشه که نباید هوس چای داغ و قهوه کرد! بعضی از روزای سرد زمستونی میشه هوس بستنی کرد. تو از سیاره ای به نام بهشت آمدی.

روزانه های یک تریکو تیلو مانیایا. میخواهم باز از خودم بنویسیم. دیروز ساعت حدود 8 شب داداش جانمان رفت. اندازه دفعه قبل اندوهگین نشدم. اما انگار چیزی در درون قلبم فشرده میشه. روزم را با بسم اله شروع میکنم. هنوز از رختخواب بیرون نیومدم که صدای تلفن و لبخندای گنده. پس نمیخوام از اون چیزهایی که امروز همه دارن حرف میزنن حرف بزنم. اینجا جایی هست برای نفس کشیدن های ذهنم. برای لبخند زدن های بی دغدغه. برای گفتنها و شنیده شدنهای بی قضاوت.

به غیر خاک شدن هر چه هست بی ادبی است. به غیر خاک شدن هر چه هست بی ادبی است. مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب. در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست. خیلی خوش اومدین به وبم. این وبلاگ را دنبال کنید.

یه بوم و چهار توده هوا. اینجا همه چیز موقت است. نشد که برای آخر هفته برم جایی. یادم نمیاد بهش گفته بودم که حضرت آقا نامگذاریش کردم یا نه. یکی از همکارا رفته بود کیش و خیلی تعریف کرد.

هر بار این عکسو می بینم کلییییییییی می خندم. فقط به پسره نگاه کنید.

گر نگهدار من آنست که من میدانم - - - شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد. سنگ و شیشه همسفر زندگی دنیا هستند.

پاییز پ ر ر نگ! د ل است دیگر. تصمیم گرفتم درباره اصفهان بنویسم. خانواده ی مادری من زمان جنگ مهاجرت میکنن اصفهان و اونجا موندگار میشن. همین شد که من از بچگی خیلی زیاد با اصفهان و اصفهانی ها در ارتباط بودم.

از افرادی که حوصله خواندن متون طویل را ندارند خواهشمندیم از مطالعه مطالب ذیل جدا خودداری کنند. تا جمعه ی هفته ی اینده تو شهر خودمم. چ خوبه تو شهر خودت نفس بکشی.