نوشته های من از همه چی. اما متاسفانه اصلا خوشحال نشدم. در اون کتابتون رو ثبت میکنید و میتونید اون رو کاملا ردیابی کنید. باعث شد بفهمم که زمان خیلی مهمه! من به صورت پراکنده بر روی. فرض کنیم که اصلا حتی م.

یادمه قبلن نوشته بودم بعضیا خیلی با طبیعت همزادپنداری میکنن و میتونن برهنه توی هرجایی که تنها باشن اوقاتشون رو سپری کنن. و نوشته بودم که من ترجیح میدم تایپ یا تیشرت گشاد بپوشم حالا یا همراه شلوارک خیلی کوتاه یا shorts.

هنوزم تو نیمه های شب, توی تاریکی, یه جفت چشم باریک قرمز درخشان, از تو کمد, از لای در نیمه بازش, زل زده به من و منتظر یه فرصت مناسبه که خونمو بخوره و روحمو تبدیل به سایه ی تاریکی کنه.

Pain demands to be felt . تا همین لحظه ک مینویسم درگیر طرح ایده بازار بودم. امیدوارم خوب از اب دراد. کمی از امتحان شنبه رو خوندم اما ب درد عمم میخوره در واقع. بعد اینکه بابا اینا خ ذوق کردن. حس میکنم خعلی بیشعورم و اصن شرایط خانوادمو درک نمیکنم نمیدونم چرا.

یادداشت های یک چای به دست. طعم یک سینمای اصیل! .